Fabuła i tło historyczne

11 letni Ludwik Mierosławski już podczas zabaw z rodzeństwem i przyjaciółmi czuje się jak walczący Napoleon, a jego marzeniem jest wyzwolenie ojczyzny spod panowania zaborców. W wieku 16 lat w 1830 r. bierze udział w Powstaniu Listopadowym, które niestety nie przyniosło upragnionej wolności. Po upadku powstania wielu jego uczestników udaje się na emigrację m. in. do Paryża i tam próbuje odnaleźć swój nowy dom. Tymczasem Mierosławski planuje nowe powstanie, do jego wybuchu miało dojść w 1846 r. Jednak ten plan nie powiódł się, powstanie zostało zdradzone, a 254 Polaków aresztowano i osadzono w berlińskim więzieniu Moabit. W wyniku procesu ( Polenprozess) 8 z nich w tym Ludwika Mierosławskiego skazano na śmierć. Niemieccy studenci i demokraci, w tym Bettina von Arnim, dla których polscy powstańcy są wzorem do naśladowania w walce o własne ideały ( jedność narodowa, praworządność, prawa do partycypacji obywatelskiej, wolność prasy) demonstrują i domagają się uwolnienia Polaków. Wybuch rewolucji berlińskiej w marcu 1848 r. potęguje te żądania, król Wilhelm IV pod naciskiem protestujących mas podpisuje akt amnestii, uwiezieni Polacy odzyskują wolność. Podczas tryumfalnego pochodu powstańców i berlińskich demonstrantów powiewają flagi obu narodów a stojący na balkonie zamku król Wilhelm IV zdejmując kapelusz kłania się Ludwikowi Mierosławskiemu. W płomiennym przemówieniu Mierosławski zwraca się do demonstrantów słowami: naród jest prawdziwie wolny tylko wtedy gdy nie uciska innych narodów- ,,Wasza wolność jest nasza wolnością”. Niestety kolejne powstania w których brał udział Ludwik Mierosławski nie przyniosły wolności Polsce. Również w Niemieckim Zgromadzeniu Narodowym- wbrew wcześniejszym zapowiedziom- nie wzięto pod uwagę interesu Polaków. Pisała o tym z frustracją Bettina von Arnim w swojej ,,Broszurze o Polsce”- wierzyła jednak, że kiedyś nadejdzie czas wolności dla wszystkich narodów.